Alkoholizm

Jest to choroba skomplikowana, łącząca w sobie elementy somatyczne związane z przystosowaniem organizmu do obecności alkoholu oraz elementy psychiczne, w których zawierają się zarówno przyczyny, jak i skutki choroby. 

Choroba alkoholowa to stan będący wynikiem nadmiernego spożywania i uzależnienia od napojów zawierających alkohol. Choroba ta znana jest również pod nazwą uzależnienia alkoholowego i powoduje konsekwencje fizyczne, psychiczne oraz społeczne.

W Polsce liczbę osób uzależnionych od alkoholu szacowano w 2014 roku na ok. 4,4% populacji starszej niż 15 lat (dane z roku 2014) i ok. 2,2% w roku 2016.

Ubogowęglowodanowe izoformy transferyny (CDT – Carbohydrate Deficient Transferin), czyli tzw. transferyna desialowana, są uznanym, wysoce czułym i specyficznym testem (82% i 97%, odpowiednio) w diagnostyce uzależnienia od alkoholu.

Transferyna desialowana jest stosunkowo nowym markerem nadużywania alkoholu, jej używanie w diagnostyce staje się coraz bardziej powszechne.  Jako jedyny test została zaakceptowana w USA przez FDA (The Food and Drug Administration) w identyfikacji heavy drinking . Etanol i jego metabolity mogą prowadzić do zaburzeń funkcji enzymów odpowiedzialnych za modyfikację transferyny (wzrost aktywności sialidazy, obniżenie sialilotransferazy) oraz zaburzać funkcje receptorów komórek wątrobowych, odpowiedzialnych za eliminację trans- feryny desialowanej. 

W skład CDT wchodzi transferyna ze zmniejszoną ilością kwasu sialowego (asialo-, monosialo- i disialotransferyna). Wypijanie od 50 do 80 g alkoholu dziennie przez minimum 1 tydzień lub > 60g/d. przez 7–10 dni zwiększa istotnie poziom CDT w surowicy, a po okresie krótkiej abstynencji nawet niewielkie ilości alkoholu potrafią znacznie zwiększyć surowiczy poziom CDT. 

CDT okazuje się bardziej czułym badaniem niż GGT w detekcji nawrotów picia (monitorowaniu abstynencji) i różnicowaniu alkoholowego i niealkoholowego uszkodzenia wątroby. 

Poziom CDT wraca do normy w czasie kilkutygodniowej abstynencji, z T1⁄2 ~ 15 dni.

ZASADA BADANIA

Testy Sebia CDT-IFCC opierają się na zasadzie elektroforezy kapilarnej. Izoformy transferyny są rozdzielane przez ich ruchliwość elektroforetyczną i przepływ elektroosmotyczny w kapilarze. Białka są wykrywane bezpośrednio na katodowym końcu kapilary. Podczas analizy izoformy transferyny w surowicy są rozdzielane na pięć głównych frakcji w zależności od ich poziomu sialilacji:

  • Asialotransferryna (niesialilowana)
  • Disialotransferrin
  • Trisialotransferrin
  • Tetrasialotransferrin
  • Pentasialotranferrin

Nisko sialilowane izoformy transferyny, czyli disialotransferryna w niektórych przypadkach związana z asialotransferryną, stanowią CDT (wartość obliczana automatycznie przez system). Poziomy Sebia CDT są interpretowane w następujący sposób:

  1. Normalny, jeśli ≤1,3%
  2. Niewykluczające, jeżeli> 1,3% i ≤1,6%
  3. Nieprawidłowe i wskazujące na nadużywanie alkoholu, jeśli> 1,6%.

Aktywne filtry