Zaburzenia hemostazy

Najczęstszą wrodzoną skazą krwotoczną jest choroba von Willebranda. Występuje ona u 0,5-1% populacji polskiej. Spowodowana jest niedoborem lub zaburzeniem funkcji czynnika von Willebranda (vWF).
vWF to glikoproteina osoczowa, która występuje w kompleksie z cz. VIII i bierze udział w pierwotnej i wtórnej hemostazie. Produkowany jest w komórkach śródbłonka i w megakariocytach. W osoczu i w płytkach występuje w postaci multimetrów o różnej wielkości:

  • LMW – low molecular weight
  • IMW – intermediate molecular weight
  • HMW – high molecular weight

Do typowych objawów choroby należą: krwawienia z nosa, skłonność do powstawania wylewów podskórnych, przedłużone krwawienie po urazach powiązanych z przerwaniem ciągłości tkanek, przedłużone krwawienia miesiączkowe. W ciężkich postaciach wylewy krwi do stawów i mięśni, nawracające krwotoki z przewodu pokarmowego.
Na podstawie rodzaju defektu vWF wprowadzono klasyfikację choroby von Willebranda. Klasyfikacja VWD ma znaczenie kliniczne w leczeniu pacjenta i w związku z tym leczenie musi być dostosowane do danego typu / podtypu VWD.

Typ

Podtyp

Charakterystyka

1

 

Częściowy ilościowy niedobór vWF, rozkład multimetrów prawidłowy

2

 

Zaburzenia jakościowe vWF

2A

Upośledzona adhezja płytek zależna od vWF, brak dużych i średnich multimerów

2B

Zwiększone powinowactwo vWF do GPIb płytek krwi, brak dużych multimerów

2M

Obniżona adhezja płytek zależna od vWF, bez niedoboru wielkocząsteczkowych multimerów

2N

Brak lub zmniejszenie zdolności vWF do wiązania cz. VIII, prawidłowy rozkład multimerów

3

 

Całkowity brak vWF, brak wszystkich multimerów

Rozpoznanie ustala się na podstawie wywiadu i wyników badań. Stosuje się różne testy, w tym pomiar antygenu VWF, aktywności VWF (Rco), aktywności czynnika VIII, aktywności VWF/czynnika VWF Ag, VWF : wiązanie FVIII, testy genetyczne.

Elektroforeza multimerów VWF jest jednym z nich i umożliwia wykrycie i analizę rozkładu multimerów VWF w osoczu.
Czasochłonne i żmudne oznaczanie multimerów trwające kilka dni, obecnie można wykonać w ciągu jednego dnia, prostym w  wykonaniu i interpretacji testem firmy Sebia.

ZASADA TESTU

VWF jest wydzielany do krwiobiegu jako struktura dimeryczna do multimerycznej, które są klasyfikowane zgodnie z ich masą cząsteczkową jako postać o niskiej masie cząsteczkowej (LMW), średniej masie cząsteczkowej (IMW) i wysokiej masie cząsteczkowej (HMW). Monomer VWF ma masę cząsteczkową ≈ 250 kDa, multimery mają masę cząsteczkową od 500 do 20 000 kDa. Aktywność hemostatyczna multimetrów jest wprost proporcjonalna do ich wielkości. Zatem utrata lub spadek liczebności HMW (a czasami IMW) są odpowiedzialne za objawy krwawienia jak w podtypie 2A.

Test SebiaMultimery von Willebrandajest przeznaczony do wykrywania i analizy rozkładu multimerów czynnika von Willebranda w ludzkim osoczu metodą elektroforezy na żelu agarozowym oraz metodą immunofiksacji.
Białka osocza są rozdzielane według ich masy cząsteczkowej w obojętnym buforze (pH 7,0) zawierającym detergent anionowy. Po immunoprecypitacji białek w żelu za pomocą swoistej surowicy odpornościowej, multimery czynnika von Willebranda są poddane wizualizacji z użyciem przeciwciała znakowanego peroksydazą.

Aktywne filtry